Istrazivaci “UNIVERSITY OF MISSOURI ( MU )” dali novu klasifikaciju autizma.
Dva istrazivaca MU menjaju lice dijagnostike autizma. Judith Miles , profesor na katedri za deciju genetiku , i Nicole Takahashi, naucni saradnik ,razvile su dijagnosticki kriterijum koje ce omoguciti klasifikaciju dece sa autizmom u dve podgrupe:
1. esencijalni autizam
2. kompleksni autizam
“Ovo je prvo razlikovanje koje morate napraviti ako procenjujete dete sa autizmom , ”kaze prof. Miles.” Znajuci da li vase dete ima esencijalni ili kompleksni autizam moze pomoci u tome da obezbedite precizniju prognozu kao i saznanje o riziku javljanja istog stanja u porodicnoj lozi.
Posle petogodisnje studije koja je ukljucivala uzorak od 260 dece sa autizmom,istrazivaci su zakljucili da 30 % populacije sa dijagnozom autizma ima kompleksan vid autizma.Ova deca imaju manji obim glave ili skup od najmanje šest fizickih abnormalnosti,kao sve ostale simptome koja imaju deca sa autizmom poput ostecene socijalne interakcije,teskoce u govoru i tendencijom za repetitivnim oblicima ponasanja.
“Nasli smo da su deca sa kompleksnim autizmom geneticki drugacija” kaze Miles.” Rizik od javljanja iste bolesti kod njihovih sestara I braca je manji, zatim postoji ujednacen odnos broja muskih I zenskih osoba sa autizmom,sto je vrlo indikativno jer obicno u analizama nalazimo da je njihov odnos takav da se radja na jednu devojcicu , cetiri ili pet decaka sa autizmom.Za decu sa esencijalnim autizmom utvrdjeno je da postoji odnos 7: 1 decaka u odnosu na devojcice.
Istrazivaci su takodje zakljucili da deca sa kompleksnim autizmom su sklonija povredama ,nizim vrednostima IQ kao i strukturalnim anomalijama u mozgu nego deca sa esencijalnim autizmom. U daljem nastavku istrazivanja doslo se do saznanja da deca sa esencijalnim autizmom na genetickim testovima jako retko pokazuju pozitivne nalaze na prisustvo hromozomskih anomalija, te da je to svojevrsna usteda kako I za drustvo tako I za roditelje ove dece.
I mozda kao najbitnije za roditelje ovi nalazi ce mozda predociti najrealnija ocekivanja koja oni mogu imati od svoje dece sa dijagnostikovanim stanjem autizma.
